Wspólne dzierganie i czytanie - Bramy Domu umarłych

W końcu skończyłam sweterek dla Emilki... Nie sądziłam, że to będzie taka ulga ;) Takie maleństwo, a tyle nerwów... No ale jest. Czekam na sesję zdjęciową, bo tak chciałam się już pozbyć tej zmory, że zapomniałam porobić zdjęcia...
W końcu mogę Was uraczyć trochę innym zdjęciem, bo w zasadzie prawie każda książka na czytniku wygląda tak samo. "Ogrody Księżyca" też udało mi się zakończyć. Nie mogę powiedzieć, żeby mnie jakoś szczególnie porwała ta książka, ale czytało się ją na tyle przyjemnie, że sięgnęłam po kolejny tom. Tym razem akcja dzieje się na innym kontynencie, postacie, które były drugo-, czy nawet trzecioplanowe, teraz są głównymi motorami napędowymi fabuły.

A to takie fioletowe, to nie jest szalik, ale początek ponczo. Jestem bardzo ciekawa, jak wyjdzie, bo na zdjęciu mnie urzekło od pierwszego wejrzenia (klik) ;) Trochę się martwię tym, że włóczka dosyć cienka, dziergam szydełkiem nr 2... I boję się, że zacznie mnie nudzić w pewnym momencie. Ale już wiem, że jest na to rada, bo szykują się drobne prace dla Emilki^^ Z poprzednich czapeczek wyrosła, a do własnych nie dorosła. Zimno zaczyna się robić, więc trzeba szybko te poważne braki w garderobie zapełnić ;) Już nawet mam pomysł, jaką tym razem czapkę zrobić. Coś wychodzi na to, że Amanita dzierga śliczne czapki dla siebie, a ja zacznę masową produkcję dla Emilki^^. Ale przynajmniej przetrzebię swoje włóczkowe zapasy i będę mogła z czystym sumieniem powiedzieć, że muszę kupić nowe motki, bo przecież zostały mi już tylko dwa kartony... ;)