Calineczka i dzwoneczek

Rok temu dla mojej jedynej jeszcze wtedy siostrzenicy wydziergałam czapkę. Chciałam, żeby była taka w sam raz na lato, bo wiadomo, że dzieciaki z gołą głową w upał raczej nie powinny biegać, bo o nieszczęście łatwo. Wybór włóczki był dosyć prosty – bambus, bo według wszelkich informacji chłodzi zamiast grzać. Kolejny etap to wzór. No i problem, bo jest tyle uroczych wzorów na czapki dla dzieci! Część oczywiście odpadła w przedbiegach – żadne minionki, kucyki i inne cuda z bajek nie wchodziły z w grę, bo Emilka i tak nie kojarzyła ich. Aż ktoś gdzieś na facebooka wrzucił to: KLIK              

No sami powiedzcie, czyż nie są urocze? Aż się proszą, żeby zrobić! Patrząc na zdjęcie wydziergałam własną wersję dzwoneczkowej czapki.

I wszystko miało być fajnie, każdemu się podobała. Były tylko dwa ale… 

Emilka stwierdziła, że chyba nas pogrzało, że ona będzie w lecie nosić czapkę. I każdą ściągała…

A drugie ale… No cóż… czapka okazała się za duża. I na nic zdało się moje oczekiwanie, że dzieci szybko rosną, więc lada chwila główka będzie jak trzeba. Niestety, Emilka dalej jest malutka, taka nasza Calineczka. 

W końcu jednak czapka pasuje. A że nie ściąga już tak ochoczo czapek, zwłaszcza jak wieje, to udało się zrobić małej rozrabiace kilka zdjęć.

I oto proszę bardzo Calineczka:

Może jednak zdejmę...

Dane techniczne:

wzór zainspirowany zdjęciami z powyższego linku,

szydełko: 2,5mm

włóczka: Thaiti Alize

I jeszcze kilka słów o samej włóczce. Jest... Bajeczna! Zakochałam się z niej od pierwszego macnięcia. Jest mięciutka, dosyć śliska, faktycznie chłodna w dotyku. Trochę się rozdwaja, ale mi osobiście to nie przeszkadzało. 

Obiecywałam sobie, że jeszcze dla siebie ją kupię i coś wydziergam (ponczo na przykład), ale ostatecznie nałożyłam sobie embargo na włóczki i czekam, aż zrobi mi się miejsce na nowe. A to może potrwać... Tak z 30 lat^^.