Papuzie skarpety

Udało mi się skończyć w końcu skarpety, które robię od... hmm... Świąt? Aż wstyd się przyznawać... Na swoją obronę mogę dodać, że to dzikie i niesforne skarpety są.
Pierwsza skarpeta poszła szybko i bez problemowo. Żeby i druga była taka miła w pracy, nauczona wieloskarpetowym doświadczeniem zapisałam sobie na ile oczek jest szeroka, na ile rzędów długa do pięty. I z taką wiedzą radośnie przystąpiłam do dalszej pracy. No i zgodnie z wytycznymi zrobiłam całą, prawie, oprócz cholewki. Lekko się zdziwiłam, bo kolory zupełnie inaczej się układały, można powiedzieć, że nawet ładniej (szkoda, że nie zrobiłam zdjęcia porównawczego). Zanim zabrałam się za cholewkę, wiedziona jakimś przeczuciem, zmierzyłam... I tu niespodzianka... okazało się, że skarpeta jest sporo za wąska i nijak na nogę nie chce wejść. Cóż było robić? Sprułam prawie całą i zaczęłam jeszcze raz, tym razem dodając dodatkowe oczka... Włóczka ta sama, szydełko to samo, tak samo ścisło robione, a tu takie niespodzianki. Różnicę w ilości oczek widać tylko trochę w szerokości pasków i tym, jak kolory się na cholewce układają.

Tym razem zrezygnowałam ze zwykłego ściągacza, na coś bardziej "fantazyjnego":

Skarpetki z Zitron Trekking, bardzo przyjemna włóczka, szydełko nr 2.

A tutaj zajawka tego, co będzie w kolejnym poście:

Dziękuję za wszystkie odwiedziny i komentarze ;)