Wspólne dzierganie i czytanie - Zima świata

W tym tygodniu mam dla Was niespodziankę^^ jeśli ktoś spodziewał się kolejnego fantasy, to no cóż... nie tym razem. Postanowiłam spoważnieć i wziąć coś cięższego tym razem.
Ken Follett, "Zima świata", jakieś pół kilo spokojnie. Ale nie tylko w sensie fizycznym książka jest ciężka. Bardziej chodzi o tematykę. Jest to powieść historyczna, osadzona w realiach lat 30, tuż po dojściu do władzy Hitlera. Jednocześnie to druga część trylogii Stulecie. Ogólnie bardzo lubię Folletta, zakochałam się w jego książkach gdy sięgnęłam po Filary ziemi, gdzie akcja jest osadzona w czasach bliższych memu sercu, niż Stulecie, czyli w średniowieczu. Facet ma niesamowity dar do oddawania realiów epoki, kreowaniu postaci i budowaniu napięcia. Jeśli pojawiają się postacie historyczne, co często jest nieuniknione, to tylko w miejscach w jakich w danym momencie mogli być (np. Hitler nie pojawia się w jakieś wiosce w Bawarii na przykład, skoro wiadomo z dokumentów, że w tym czasie siedział w Berlinie) i tylko postępując, tak jak wiemy, że by postąpili. Jak w Filarach Ziemi można by mówić o bohaterach jako takich, to już w Stuleciu byłabym bardziej skłonna stwierdzić, że bohaterem jest Historia i to właśnie przez duże H. To ona najwięcej miesza, wchodzi w paradę zwykłym ludziom. I to, co jeszcze mnie właśnie bardzo u Folletta urzekło. Nie skupia się na jednej grupie społecznej. Mamy tutaj losy i austriackiej arystokracji, angielskich górników, rosyjskich uciekinierów. Dodatkowo mamy świetnie ukazane ludzkie motywacje, dlaczego jedni ulegli charyzmie Hitlera, podczas gdy inni się mu oparli. Na razie więcej nie napiszę, bo po pierwsze jeszcze nawet 100 stron nie przeczytałam, a po drugie chciałabym Was gorąco zachęcić abyście sami sięgnęli po którąś z jego książek ;) Zwłaszcza, że wiem, że część z osób biorących udział w zabawie Maknety za fantasy nie przepada, a to chociaż jest fikcją, to stety-niestety, fantazją nie jest.

Na szydełku pełznie sweterek... Sądziłam, że pokażę dzisiaj chociaż karczek, ale się mocno przeliczyłam. Myślałam, że robienie od góry sweterka bez jakiegoś gotowca pójdzie jak z płatka. Na razie to głównie było prucie, ale wychodzę na prostą!
Na kilku blogach widziałam pierwsze oznaki wiosny. Dzisiaj w drodze do pracy sama zauważyłam pierwsze przebiśniegi:

Dziękuję za wszystkie odwiedziny i komentarze :)